Het is nu is ’s avonds rond 23:45 uur. We zijn in de pastorie van dominee Pieter Nel, predikant in Bethal, en zijn vrouw Gerda. Liggend in mijn bed vul ik mijn dagboek aan. Bethal heeft nu al een bijzondere indruk op mij gemaakt. Niet alleen is het een rustig dorp, heel anders dan het gejaagde Pretoria. Ook datgene waarmee ds. Pieter en zijn gemeenteleden hier bezig zijn, spreekt mij aan. Maar eerst naar deze ochtend. Na ontbijt en een rondje winkelen gingen we richting Bethal.
Krieket spelen
Ik wilde nog een shirt van het Blue Bulls-rugbyteam kopen, maar slaagde er niet in te vinden wat ik zocht. Dus dat moet ergens verderop in deze vakantie. Bethal vonden we redelijk makkelijk. Ook de pastorie van ds. Pieter en zijn vrouw was gauw gevonden. Zij onthaalden ons bijzonder warm en gastvrij. Typisch Afrikaans.
Nadat Pieter ons Bethal liet zien en ons vertelde over wat er binnen het dorp allemaal gebeurt, ging hij ’s middags ‘krieket’ (cricket) met ons spelen. Ook zijn twee dochters en twee van hun vriendinnen deden mee. Erg leuk! Vooral één van de twee dochters verhoogde de sfeer. Ze is heel gevat en enorm expressief. Precies haar moeder. Het andere kind heeft meer van haar vader: een rustig, meer bedachtzaam karakter.
‘Lekkers’ kopen bij een ‘petrolstasie’
Na het sporten liepen we met de meiden naar een ‘petrolstasie’ (pompstation) om ‘lekkers’ te kopen. Het Afrikaanse woord voor snoep. Dat mocht omdat een van de meiden jarig was. Daarna gegeten. Daarbij viel een typisch Zuid-Afrikaans gebruik mij opnieuw op: tijdens het bidden pakt iedereen elkaars handen vast. Zo vorm je een cirkel. ‘s hebben we met Avonds met ds. Pieter en zijn vrouw koffie gedronken en veel gepraat. Daarna met Bram een fles wijn geopend en gediscussieerd over de ‘dingen des levens’.
Morgen is het zondag, dan schrijf ik verder (hoop ik).